Voor wie?

De verlammende prestatiedruk en depressiviteit onder jongeren is momenteel het

gesprek van de dag. Het is een vraagstuk wat veel zorgen baart. Het baart zorgen in

Den Haag, in scholen, in gezinnen en vooral bij de jongere zelf. Vaak in relatie tot opleiding.

Een studie is vaak niet de enige uitdaging, maar er zijn veel meer zaken die kunnen

verlammen of waarvan je slecht kunt slapen. Hierdoor kom je soms niet (op tijd) naar de les.

Een studie is vaak niet de enige uitdaging, maar er zijn veel meer zaken die verlammen

of waarvan je slecht kunt slapen. Hierdoor kom je soms niet (op tijd) naar lessen of bereid,

je je niet (goed) voor, kun je je niet (goed) inzetten voor het groepsproces, toetsen niet

maken of gebruik je toetsen van een ander om maar door te kunnen gaan. Een kat in

het nauw kan soms rare sprongen maken. Je wordt hierop aangesproken, maar

niemand vraagt zich af wat je hiertoe gebracht heeft.  

En voor ouders/verzorgers is er soms ook een uitdaging. Je wil graag helpen, maar weet niet hoe. Teveel erop zitten werkt averechts, het laten is geen optie vanuit een diepe wens dat het goed gaat met je kind. Wellicht zijn er andere redenen. Het voelt soms machteloos. En gezamenlijk kijken naar die machteloosheid, naar andere uitdagingen, misschien ook wel persoonlijke uitdagingen die je hebt als ouder, is wat ik wil doen. Omdat wanneer het niet goed gaat met een iemand binnen het gezin, dan draagt ieder gezinslid dat met zich mee. 

Ook zie ik hoe het (hbo)onderwijs steeds uitdagender is geworden; niet alleen voor de

student, maar ook voor de docent. "Hoe zorg ik ervoor dat ze voorbereid naar de

lessen komen?" "Of hoe zorg ik er überhaupt voor dat ze naar de lessen komen?" En is

dat wel aan de docent? "Wat betekent de organisatie hierin voor mij?" De werkdruk

loopt op en je voelt je geplet tussen een organisatie die wil dat je goed lesgeeft en

optimaal inzetbaar bent en studenten waarvan je niet altijd voelt dat ze daadwerkelijk

gecommitteerd zijn en verantwoordelijkheid nemen voor hun studie.

Voor jou is begrip op de zaak. Voor scholen en docenten/leerkrachten. Voor ouders en/of verzorgers. 

Begrip op de zaak is er vooral voor jou. 

Hoe gaan we allemaal om met het je staande houden in de huidige dynamiek?

Hoe kan jij, kunnen je ouders, hoe kunnen scholen en docenten/leerkrachten erkenning geven aan het persoonlijke verhaal zonder te vrijwaarden van verantwoordelijkheid. En ook zelf hun verantwoordelijkheid nemen.